Within Section 3: Assessing educational research (Study Guide)

«The reader needs to watch carefully for evaluations and prescriptions that seem to take the form of descriptions or explanations. And, as with evaluations, in trying to understand prescription we must try to identify the values underlying them.»

«Non experimental research may also rely on theoretical inferences, but often the distinction between theoretical inference and empirical generalization in not drawn, so that it may not be easy to identify the grounds on which conclusions have been reached.»

Αν και ξεκίνησα με άλλες κατευθύνσεις τις σπουδές μου (θετικές επιστήμες) τελικά το γύρισα στον άνθρωπο.

Το συγκεκριμένο μάθημα (Educational Research in Action) είναι υπέροχο στο να μου αποκαλύπτει σταδιακά τα προβλήματα της κοινωνικής έρευνας, τις ελλείψεις και τα λάθη που γίνονται. Είναι σχεδόν ολοφάνερο ότι δεν είναι εφικτό να γίνει απόλυτα αντικειμενική έρευνα, παρόλα αυτά όμως είναι εφικτό να ξεχωρίσεις μια αξιόπιστη έρευνα και μια μη αξιόπιστη, με ελλείψεις σε ακρίβεια, κλπ.

Έτσι λοιπόν αρχίζω να ευθυγραμμίζομαι με το εαυτό μου και το είναι μου. Αντιλαμβάνομαι και συνειδητοποιώ τη δυσκολία να είμαστε αντικειμενικοί όταν ερευνούμε ανθρώπους, αλλά είναι μαγεία όταν μπορείς να αποκαλύπτεις ή βλέπεις σε μια έρευνα να αποκαλύπτεται ένα μικρό κομματάκι «αλήθειας». Σε εισαγωγικά γιατί all data are theory-, method- and measurement-dependent and objectivity is in a sense a social matter, for it depends upon communal acceptance of the critical spirit (Phillips). Πέρα όμως από αυτό, αυτό που τελικά έχει σημασία, για μένα, είναι η ανάγκη κάθε εκπαιδευτή-εκπαιδευτικού να αναζητά και να ερευνά και να ψάχνεται για το καλύτερο. Να έχει συνείδηση των πράξεών του (όσο είναι εφικτό) και να προσπαθεί γι’ αυτό. Άρα λοιπόν η έρευνα είναι σημαντική, όταν και αν έχει σύνδεση και μπορεί να δώσει κάτι αξιόλογο στην πράξη. Και τι είναι «αξιόλογο»; Αυτό που είναι εφαρμόσιμο; Αυτό που είναι σωστό; Και ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος όταν πρόκειται για το τι βοηθάει τους ανθρώπους; Αυτό που ως τώρα έχω καταλάβει είναι ότι τη μάθηση την επηρεάζουν τόσοι παράγοντες που δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπάρχει πρακτική που θα οδηγήσει οπωσδήποτε σε αποτελεσματική μάθηση. Κάθε τι που σχετίζεται με ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες κλπ είναι εξαιρετικά πολύπλοκο…. Και για το λόγο αυτό ιδιαίτερα γοητευτικό.

Εφόσον λοιπόν συνειδητά αποφάσισα να ασχοληθώ με ανθρώπους, γιατί δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς, με ανακουφίζει η μελέτη και η έρευνα γιατί με βοηθάει να αποκωδικοποιώ και να εντοπίζω παράγοντες που επηρεάζουν εμένα και τους εκπαιδευόμενους. Να προσθέτω νέες οπτικές γωνίες και να ανοίγω τις αντιλήψεις μου. Αλλά μάλλον αυτό έχει αξία γιατί δεν είναι έρευνα για την έρευνα, αλλά έρευνα για να καταλάβω την πράξη.

Για το λόγο αυτό όταν με ρωτούν τι πτυχιακή να κάνω, τι να ερευνήσω, πάντα απαντώ: σκέψου αυτά που κάνεις, ή αυτά που σκοπεύεις να κάνεις; Ποιο ερώτημα σε βασανίζει μέσα σου γι’ αυτό; Υπάρχει ένα μέρος του εαυτού σου που ζητάει απάντηση σε κάτι. Αυτό είναι που με κάποιο τρόπο πρέπει να προσεγγίσεις. Ο τρόπος που θα το κάνεις είναι άλλο μεγάλο θέμα. Ήδη υπάρχει μεγάλη συζήτηση και έχει αναπτυχθεί πολύ σκέψη σχετικά με τους τρόπους που έχουμε διαθέσιμους. Και κανένας δεν είναι απόλυτος. Πρέπει να είσαι έτοιμος να αμφισβητήσεις αυτά που κάνεις και να αλλάξεις πορεία αν χρειαστεί. Και αυτό θα είναι το πιο υπέροχο! Η πιο έντονη εμπειρία είναι όταν μπορέσεις να ακυρώσεις τα πρότυπα της σκέψης σου και τις υποθέσεις που κάνεις για αυτά που συμβαίνουν. Και αυτό μπορεί να γίνει και παραπάνω από μία φορές. Μακάρι!

Και ευχαριστώ τον φίλο μου τον Pierre γιατί είναι μετά από τις συζητήσεις μας που μπορώ και συνειδητοποιώ και αποτυπώνω γιατί κάνω ό,τι κάνω. Και αν νομίζει ότι με κουράζει με αυτές τις συζητήσεις κάνει λάθος! Με βοηθάει να έρχομαι πιο κοντά στον εαυτό μου και να τον αποδέχομαι.

Και στα δικά σου!