άντε να βάλουμε και το τουριστικό...

Αν βρεθείτε ποτέ στη Νέα Υόρκη μην παραλείψετε να:

Αφιερώσετε πολύ χρόνο στο Μoma για να δείτε μερικά
από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης τέχνης αλλά και τις τελευταίες
τάσεις του πιο δημιουργικού design στον κόσμο. Επίσης για να κάνετε
μια βόλτα στο design store και να δείτε μερικά από τα πιο έξυπνα
gadgets.
Δείτε το multimedia show για την ιστορία της Νέας Υόρκης στο μουσείο
της πόλης. Με εικόνες, ήχους και χάρτες δείχνει όλη την ιστορία της
πόλης και πραγματικά την βλέπεις να δημιουργείται μπροστά σου.
Πάτε σε μια εναλλακτική παράσταση θεάτρου ή έστω σε ένα musical του
Broadway. Προσωπικά προτείνω stomp! Ομάδα χορευτών που παράγει μουσική
με αντικείμενα καθημερινής χρήσης και το σώμα τους. Απίστευτη κίνηση
και ενέργεια και απίστευτο χιούμορ επίσης. Ένα θέαμα που σίγουρα δε
συναντάς εύκολα.
Να περπατήσετε στο central park. Είναι ατελείωτο και πολύ όμορφο. Θα
δείτε αμερικάνους να λιάζονται, να τρέχουν, να κάνουν πατινάζ, να
παίζουν μπέιζμπολ κλπ κλπ.
Να φάτε πρέτσελ. Σε κάθε γωνιά του Μανχάταν υπάρχει και ένα κιόσκι
που έχει ζεστά πρέτσελ, καραμελομένους ξηρούς καρπούς και χοτντοκγ.
Δοκιμάστε τα όλα!
Πάρτε ένα χάρτη του μετρό και γυρίστε την πόλη μέσα από τις
ατέλειωτες γραμμές του. Το μετρό είναι και αυτό κομμάτι της πόλης.
Πολύ παλιό, θυμίζει τον ηλεκτρικό μας, αλλά λειτουργεί όλο του 24ωρο.
Ή αλλιώς περπατήστε την πόλη…. Είναι επίπεδη και πολύ ενδιαφέρουσα…
δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να συναντήσεις στο δρόμο! Ακόμη και τον
Naked Cowboy στην Time Square.
Στην Time Square μην παραλείψετε να μπείτε στην σοκολατοποιεία
Hershey's. Ακόμη και αν δεν θέλετε να πάρετε σοκολάτες μπείτε για να
μεθύσετε με την απίστευτη μυρωδιά.
Πηγαίντε στο Empire State Building και πάρτε audio ξενάγηση για να
μάθετε την πόλη από ψηλά. Τρομερή θέα!
Κάντε μια βόλτα στα τεράστια εμπορικά κέντρα π.χ. Macy's και ψάξτε
για την προσφορές. Μην αγοράσετε τίποτα που να μην έχει έκπτωση, δεν
αξίζει! Το πιθανότερο είναι βέβαια από το πολύ περπάτημα στους
ατελείωτους ορόφους να είστε τόσο εξαντλημένοι που δεν θ αντέχετε να
δοκιμάσετε ρούχα!
Μπείτε να πιείτε καφεδάκι με τους Νεοϋρκέζους σε ένα από τα αμέτρητα
Starbucks.
Δοκιμάστε διεθνείς κουζίνες όπως ιαπωνική, ελληνική, ιταλική,
κινέζικη, ταϊλανδέζικη, μεξικάνικη, βραζιλιάνικη, ρώσικη…. Έχει τα
πάντα. Αυτό που θα σας ξαφνιάσει ευχάριστα είναι πως όπου και αν πάτε
θα σας αντιμετωπίσουν πολύ ευγενικά, θα σας εξυπηρετήσουν άψογα, αν
και αυτό είναι κάτι που στο τέλος θα πρέπει να πληρώσετε…. Τα tips
εκεί είναι νόμος.
Εντοπίστε flea markets και δείτε πώς είναι το μοναστηράκι της Νέας
Υόρκης. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο εμπορεύονται οτιδήποτε. Από ρούχα
και κοσμήματα, μέχρι μικροέπιπλα, χαλιά, δίσκους, κόμικς και ο
κατάλογος δεν τελειώνει πουθενά.
Μπείτε στο planet Hollywood για να δείτε πόσο κιτς μπορεί να είναι
ένα εστιατόριο.
Επισκεφθείτε China town, little Italy και Astoria.
Βρείτε τα καλύτερα μπαράκια στην περιοχή που είναι κοντά στο
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στη νότια πλευρά του Μανχάταν
Μην χάσετε Σάββατο βράδυ μια βόλτα στο Soho, είναι must και για τα
μπαράκια του αλλά και για ψώνια σε μαγαζιά με πολύ ιδιαίτερα ρούχα,
αξεσουάρ και αντικείμενα.
Εντάξει…. Δεν πήγα να δω το άγαλμα της Ελευθερίας, άκουσα ότι έχει
τρομερές ουρές… λες και δεν είχε όπου αλλού πήγα…. Αλλά το είδα
χτισμένο με Lego τουβλάκια σε κατάστημα παιχνιδιών στην Time Square!
Μην ξεχάσετε να περάσετε μια βόλτα από το Central Station, θα
θυμηθείτε σκηνές από πολλές ταινίες.

It’s not about buildings, it’s about people

Μεγάλο ταξίδι. Μια εβδομάδα abroad! Εμπειρία! Πόσα κέρδισα!

Το πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι ότι πολύ σημαντικό να κάνει κανείς ταξίδια, ειδικά στο εξωτερικό. Μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία. Έχω δύο μέρες που γύρισα από Νέα Υόρκη. Την πόλη των πόλεων! Δεν είχα βγει άλλη φορά από Ευρώπη. Τα ταξίδια που είχα κάνει ήταν κλασσικά Ιταλία και Αγγλία. Και να με τώρα στο Αμέρικα. Από μικρή με μια έμφυτη αντιπάθεια στο λαό αυτό για τους γνωστούς πολύ ελληνικούς λόγους. Και τώρα είχα την ευκαιρία να τους ζήσω από κοντά. Τι είδα; Χαμόγελα, διάθεση για εξυπηρέτηση και περισσότερη ευγένεια, ή μάλλον περισσότερο αυθεντική ευγένεια από τους Ευρωπαίους. Είναι αλήθεια ότι εμείς έχουν το τακτ, εκείνοι έχουν το heart. Έτσι ένιωσα στη Νέα Υόρκη. Που συγκεντρώνει στις γειτονιές της όλες τις φυλές του κόσμου. Και στ’ αλήθεια είδα πολλές. Πολλές φυλές και πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι γεγονός ότι η Νέα Υόρκη είναι η πόλη των μεταναστών. Την έχουν φτιάξει οι μετανάστες, είναι ένα περίεργο χαρμάνι. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη βέβαια πόσο το χαρμάνι αυτό λειτουργεί αρμονικά στ’αλήθεια. Πόσο πραγματικά αποδέχεται ο ένας τον άλλο ως ίσο προς ίσο. Σίγουρα υπάρχουν διακρίσεις. Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι κανένας λευκός δεν κυκλοφορεί στις γειτονιές του Harlem, εκτός από δύο περίεργους έλληνες τουρίστες. Είναι γεγονός πάντως ότι στους ίδιους δρόμους που κυκλοφορεί η χλιδή και η πολυτέλεια, κυκλοφορεί και η εξαθλίωση και ο αγώνας για επιβίωση. Τα παιδιά –μαυράκια πάντα- που στέκονται στις στάσεις του μετρό για να κερδίσουν λίγα χρήματα από την εκμετάλλευση των metrocard, οι ελάχιστοι ζητιάνοι (περίμενα να δω περισσότερους), οι ραβίνοι στο δρόμο των κοσμηματοπωλείων, οι φοιτητές, οι ασιάτες, οι έλληνες, οι γιάπηδες…… οι αμερικάνοι.

Δεν ξέρω γιατί κάθε φορά που βγαίνω έξω κάνω αυτόματα τη σκέψη… πόσο θα ήθελα να μείνω εδώ. Είναι τάση φυγής αυτό; Ανάγκη για αλλαγή; Αγάπη στην αλλαγή;

Ποιος ξέρει;

Σίγουρα όμως ένιωσα υπέροχα με όλα όσα είδα και σκέφτηκα. Πολίτης του κόσμου. Ανοίγει το μυαλό….

Όσο για τα υπόλοιπα…. Με εντυπωσίασαν τα κτίρια και οι τεράστιοι ουρανοξύστες, η θέα από το empire state building, το απίστευτο moma, χόρτασα τέχνη, ήχους, χρώματα, γειτονιές, cosy places, γεύσεις, την ιστορία της Νέας Υόρκης στο μουσείο της πόλης… κλπ κλπ….α! και αν έρθουν οι stomp στην Ελλάδα μην τους χάσετε!!!

http://www.guggenheim.org/new_york_index.shtml

http://www.moma.org/

www.mcny.org

www.stomponline.com

Πήγαμε και μια βόλτα στο Άμστερνταμ. Έχουμε και τις αγάπες μας στον Van Gogh. Έμαθα εκεί ότι αυτοκτόνησε και αυτός. Και άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί αγαπώ τόσο πολύ καλλιτέχνες που αυτοκτόνησαν. Δεν έχω μελετήσει τη ζωή του ζωγράφου αλλά από τα λίγα χρόνια που δούλεψε έβγαλε τρομερή ενέργεια στους πίνακές του. Το ίδιο ισχύει και για τον Καρυωτάκη. Ήταν άνθρωπος με πολύ ενέργεια, που δεν τον χώραγε η εποχή του και επέλεξε να φύγει. Δε συμφωνώ καθόλου μεν, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο αγαπώ πολύ το έργο τους, μάλλον το πάθος τους.

Anyway…. Και μετά από όλα αυτά και πολλά ακόμη που δεν έχω την υπομονή να καταγράψω γυρνάς στην Ελλάδα και βλέπεις το Manderlay του Τριερ!

Αυτός ο άνθρωπος πάντα επιφυλάσσει το καλύτερο για το τέλος.

Η ματαιοδοξία της ανθρώπινης ύπαρξης που έχει την εντύπωση ότι μπορεί να εξουσιάζει και να ξέρει ποιο είναι το καλό για όλους….. take it easy!

ligos kenos xronos sto endiameso

ligo prin fugo apo ti douleia
edo kai meres thelo na kano ena critical reflection gia osa simvainoun kai skeftomai alla olo to anavalo
profanos kathe fora uparxoun panta pio aksiologa (mallon pio eukola pragmata) apo auto!
kai fusika den einai katallili stigmi gia reflection ena mikro keno sto grafeio gia na vgaleis auta pou exeis mesa sou
toulaxiston omos apotiponeis to gegonos oti to xreiazesai
mipos kai telika kapoia stigmi to kaneis
exo provlima
exo arxisei na koitao ton kosmo kai ti zoi me allo mati kai arxizo na xano tis "isorropies" mou
exo arxisei na vgaino apo ton kalovolemeno mikrokosmo mou siga siga pou ta exei ola kai exo arxisei na koitao oti o kosmos upoferei
oxi mono giati den tou exoun prosferei agapi sta paidika tou xronia
entaksi auto mporeis na to psakseis kai na to doulepseis
na pareis agapi kai zestasia apo allou klp klp
alla uparxei aganaktismenos kosmos apo ti zoi
kai ego apla kalopernao kai den me noiazei katholou
kai thimamai tous stixous ekeinous tou mprext .... kai poso dikio eixe
kai epistrefo kai pali stin kalovolemeni mou zoi
mexri na xtipisei i vomva kai sto diko mou spiti
mexri na dialithei kai o dikos mou roz mikrokosmos
trexoume toso poli pou afinoume tin ousia piso
kai zoume kai proxorame kai den koitame piso
o nteterminismos tha me faei... to vlepo....
prepei na to allasko se pio kritiko stoxasmo siga siga
na palepso ligo parapano esto kai apo ton tomea mou
kai na vro ena didaktiriko really xrisimo
thelei douleia
thelei thisia
thelei na noiazesai kai na niotheis tous allous
mporeis?

Εμπιστεύσαι τους ανθρώπους; Τους καταλαβαίνεις; Τους αγαπάς;

υπάρχουν δύσκολες και εύκολες μέρες. Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα. Τέτοιες μέρες καμιά φορά καταλαβαίνεις πόσο μόνος τελικά είσαι σε αυτό τον κόσμο. Όχι, δεν είναι παράπονο αυτο. Απλά μια μικρή τοσιδούλα διαπίστωση. Πολύ μικρή. Καλά είμαι. Μια τέτοια μέρα, όταν την καταφέρνεις τελικά τονώνει και την αυτοπεποίθησή σου. Δεν ξέρω τι γίνεται ακριβώς όταν δεν την καταφέρνεις, αλλά και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι. Βάζεις τον εαυτό σου κάτω και το ψάχνεις. Ξαναθυμάμαι την παλιά μου θεωρία για τους ανθρώπους. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που νομίζουν ότι η ζωή, και κατ' επέκταση και οι άλλοι άνθρωποι δίπλα τους, τους χρωστάει. Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα! Και είναι και φαύλος κύκλος. Γιατί όταν δεν δίνεις πώς περιμένεις να πάρεις. Έρχεσαι πρωί πρωί με το κεφάλι σκυμμένο και δε λες μια καλημέρα. Έχεις νεύρα και τα παίρνεις με τον κόσμο που δεν σε καταλαβαίνει. Εντάξει, θα σου δείξω κατανόηση όταν έχεις τις μαύρες σου. Αλλά αν αυτό το έχεις σύστημα και έτσι τα βλέπεις τα πράγματα, μαύρα.... τι σου χρωστάω και εγώ η μαύρη; Πειράζει εγώ που τα βλέπω όμορφα και δυναμικά και δεν αφήνω τα πράγματα στην τύχη τους; Ξέρω καλά ότι δεν παιρνάνε όλα από το χέρι μου αλλά η διάθεσή μου τουλάχιστον;
Αχ! υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνω.... αλλά που θα πάει θα μεγαλώσω.
Δες και το proof! Δεν θα μου πεις εσύ αν θέλω γάλα στον καφέ μου! Εγώ ξέρω καλύτερα από τον καθένα πώς θέλω να πιω τον καφέ μου.... και είναι κάτι που δεν μπορώ να αποδείξω. Κάποια πράγματα δεν χρειάζεται να τα αποδεικνύουμε. Αρκεί να εμπιστευόμαστε. ε;

Στη ζωή είναι σημαντικό…

Να βλέπεις μια ταινία με φίλους που έχουν διαφορετικά γούστα και να μη βγάζεις άκρη για το τι είναι καλό και τι όχι (Χορεύοντας στο Σκοτάδι – Λαρς φον Τρίερ)

Να βλέπεις μια ταινία μόνος σου για να μπορέσεις να τη λατρέψεις από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο χωρίς να ακούς τις σκέψεις των άλλων (Φρίντα)

Να πηγαίνεις στη συναυλία του Phil Collins και παρά την ταλαιπωρία και την κούραση να φεύγεις μαγεμένος

Να πρέπει να ξυπνήσεις στις έξι για να πας στη δουλειά αλλά αντί να πηγαίνεις για ύπνο μετά τη συναυλία να πηγαίνεις για πίτσα

Την άλλη μέρα στη δουλειά ότι και αν λες ή ότι και αν κάνεις από μέσα σου να τραγουδάς

Να σε τραβολογάνε οι φίλοι σου για ένα ποτό επειγόντως την Παρασκευή το βράδυ που έχεις γυρίσει κουρασμένος στο σπίτι (έθνικ στέκι στη γειτονιά)

Να πηγαίνεις στο πάρτυ του φίλου σου, να ξενυχτάς τρελά και παρόλα αυτά να μην γυρνάς από τον ίδιο δρόμο σπίτι

Να βλέπεις αγαπημένους φίλους να γίνονται ζευγάρια και να ξεκινούν τη ζωή τους

Να κάνεις κι εσύ τα δικά σου όνειρα

Να πηγαίνεις σε κυριακάτικο τραπέζι, και να βλέπεις μετά από καιρό τους συγγενείς σου που ξέρεις ότι σε κάθε κυριακάτικο τραπέζι θα σχολιάσουν τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο

Να ετοιμάζεσαι και να στολίζεσαι για να πας στη βάφτιση του πρώτου ανιψιού σου αλλά τελικά να μένεις στο σπίτι του παππού για να του κάνεις παρέα… ώστε να μπορέσει να πάει στη βάφτιση η γιαγιά σου

Να κάνεις παρέα με τον παππού και να σου λέει τις πιο απίστευτες ιστορίες για τη ζωή και το θάνατο

Να είναι Κυριακή βράδυ και να είσαι μόνος στο σπίτι μετά από ένα ασφυκτικά γεμάτο σαββατοκύριακο

Να περιμένεις ένα μεγάλο ταξίδι που πλησιάζει

Να κανονίζεις κάτι με κάποιον και για κάποιο λόγο ποτέ να μη γίνεται

Να ανακατεύεσαι και να ξεμπλέκεις!